آدمها مي آيند...
خودشان را نشان ميدهند...
اصرار ميكنند!
اصرار براي اثبات وجودشان...
براي اثبات بودنشان و ماندنشان...
اصرار ميكنند كه تو نيز باشي همراهشان...
همان آدمها،وقتي كه پذيرفتي بودنشان را،ماندنشان را...
وقتي كه باورشان كردي،
ميروند...
به بهانه هاي پوچ...
به بي بهانگي...
به سادگي...
ميروند...
و تو ميماني با باوري كه.....

نظرات شما عزیزان:

خسرو

ساعت10:20---3 شهريور 1392

[وب سایت]

سکوت دردناک است اما در سکوت است که همه چیز شکل می گیرد و در زندگی ما لحظه هایی هست که تنها کار ما باید انتظار کشیدن باشد . . .

سلام ابجی

sana

ساعت14:15---1 شهريور 1392

- [ایمیل]

khili ghashang bod azizam

احسان

ساعت21:18---31 مرداد 1392

قشنگ بود مرسی

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: